Vanaf 1 april 2023 is er een landelijk dekkend en consumentvriendelijk statiegeldsysteem operationeel voor alle metalen drankverpakkingen met een inhoud van 3 liter of minder.
Er was precies één (1) reden om drinken in blik te verkiezen boven drinken in fles: dat je de verpakking weg kon gooien, in een vuilnisbak uiteraard. Nooit, echt nooit heb ik een blik in de natuur achtergelaten of anderszins onverkwikkelijk weggegooid. Ik drink uiteraard geen “energy-drank”, want die horen wel in het milieu.
Waar mogelijk mochten ze bij de andere verpakkingen, soms konden ze geplet.
Geplet nemen ze heel weinig ruimte in, praktisch afval voor op de camping.
Ik heb lang gedacht aan een aprilgrap, en was benieuwd hoe de inleverpunten het statiegeld nog zouden kunnen constateren. Dat blijkt uiteindelijk te gebeuren door het scannen van de ongeschonden blikjes.
Originele vorm: Om de blikjes te kunnen controleren in de Reverse Vending Machine in de supermarkt en in het telcentrum, is het noodzakelijk om de barcode te kunnen scannen. Daarom is het belangrijk dat het blikje en de plastic flessen zoveel mogelijk in originele vorm worden ingeleverd, en dus ongedeukt zijn.
Dat had mij geen optie geleken, blikjes moeten geplet kunnen worden, het schort er nog aan dat het lipje er nog aan moet zitten. Het netto effect is nu dus dat ieder blikje €0,15 duurder is geworden, da’s €0,90 per tray. Ik weet niet wat ze er uiteindelijk mee gaan bereiken, maar ik denk al aan bier uit een pakje.
Waar blijft dat geld eigenlijk allemaal? Dat blijkt bij de verpakkingsproducenten terecht te komen via een stichting die goede bedoelingen heeft maar hier wat Buma/Stemra/Sena-trekjes vertoont.
