BREDA – Met opvallende belangstelling observeert hij opgelucht het hek van ’s lands militaire academie bij het Spanjaardsgat. Misschien denkt hij terug aan zijn diensttijd, misschien intrigeren de scherpe punten. Of hij poseert.
In veel beroepsgroepen heerst personeelstekort. De lokale horeca blonk -bij een niet-representatieve steekproef en de goede niet te na gesproken- niet uit in passie; het aloude adagium van gastheerschap en de klant die koning is, is verdwenen. Minimalisme viert hoogtij, met matige service, onbruikbare toiletten en ongeïnteresseerde bejegening, zo was althans een deel van onze ervaring. Dieptepuntje was de shoarmaboer, waar een getuige de fotowand immens populaire uitbater zich knuffelend met te jonge maar veelbelovende nichtjes ongeïnspireerd door beslist niet-verse en niet-zelfbereide gerechten heen sloeg.
We aten ons bordje niet leeg. Ik geloof niet dat wij in onze stad ergens zo door de ondergrens heen zakken, nooit meegemaakt in feite. De ambiance kan verkeerd zijn, het personeel onervaren, het eten duur, de wachttijd lang, maar zulk slecht eten is zeldzaam.