Hij werd al vaker aangestipt, maar nu is hij dood, onze meesterbegeleider, altijd goed voor dat extra’s dat een liedje bijzonder maakt. Daags na het overlijden van saxofonist Wayne Shorter, die, eerlijk is eerlijk, nog net iets meer voor de muziekwereld heeft betekend, en dan noemen we alleen maar even Miles Davis, Weather Report en Joni Mitchell.
De viool in The Road (“Highways and dancehalls – a good song takes you far”) en The Crow on the Cradle (live at Madison Square Garden, No Nukes 1979), de snoeihard snerpende slide in Rocket in my Pocket op de Lowell George Tribute met de Bottle Rockets, de traanopwekkende lapsteel op die andere Lowell George tribute Of Missing Persons op Hold Out en alles op Late for the Sky ook. Smaakvol allemaal.
Ik zag hem met El Rayo-X bij Rockpalast aan de Lorelei 1982 op TV, een heel andere David. Uiteraard werd dat op cassette vastgelegd, een fantastisch concert, stellar slidegitaarwerk. Dat er een PSV-verdediger achter de drums zat viel toen niet op, heel veel mannen zagen er toen uit als PSV-verdedigers. David zelf niet trouwens.
Er was nog zoveel te ontdekken en ik was nog lang niet klaar met de mainstream Westcoast met de brave singer-songwriters, maar David was al wat verder. Hij was ook 22 jaar ouder, dus dat mag dan ook wel.
De meest blijvende indruk maakte mijn oudste broer, die -het moet met een logeerpartij zijn geweest, puur praktisch, want voor de lol logeren was er niet bij- tijdens de dagelijkse werkzaamheden nonchalant maar luidkeels meedeed met “Brother John is gone”, dat inderdaad ook uitnodigt om lekker mee te brullen. Ik leende “Win this record” bij discotheek Drienerlo en genoot er van wanneer ik eens wat anders wilde horen, met Brother John (voor John Lennon) als favoriet. Later liep ik weer tegen het vinyl aan en kon hem natuurlijk niet laten liggen.
Het meeste in het leven gaat terloops. Wel bewust van de hitgevoeligheid van het nummertje verscheen het op auto-CD’s en zo heeft ook de volgende generatie weer kennisgemaakt met David, en brengt het weer nieuwe herinneringen. Dat komt dus allemaal van dat ene moment.
Stiekem kenden ze hem natuurlijk al lang.
