ZWOLLE – Ik had het zo nog niet eerder meegemaakt: stampvolle treinen. De afweging was tussen auto en trein, en omdat reiskosten tweede klas ongeveer vergeleken met het max dagtarief parkeerkosten, netto reistijd deur-tot-deur ook en omdat de verleiding tot een Tripel zou kunnen ontstaan, werd het de trein. De app attendeerde op de route 3 rode poppetjes ten teken van Zeer Druk. Werkzaamheden aan trajecten in het land nopen mensen tot een toevlucht tot de alternatieve trajecten, waar het dan dus drukker wordt.
Zaterdagmorgen. De trein stopt keurig op tijd, de deuren openen, en de menigte achter de deuren blijft staan.
Ze wilden er niet uit, maar reisden allen staand in de tussenruimte. En de mensen op het perron moesten er nog bij. Dat ging -ondanks serieuze pogingen- niet lukken, wat de perronwachter ter plaatse ook schreeuwend duidelijk maakte. Zij die belemmerden dat de deuren dicht konden moesten weer terug en hopen op ruimte in een volgende. Zodoende verliep het uurtje Zwolle-Utrecht met 8 personen aan 1 centrale paal waarmee de stabiliteit van de overige reizigers kon worden gereguleerd.
Ik ga niet zeuren. Het is beter dan lopen, en we kwamen er wel. Het was in a way ook best gezellig zo met elkaar in hetzelfde schuitje, al was er weinig begrip voor de voorspelbare situatie. Het leek wel een Parijse metro, maar dan met verstaanbare mensen.
Ik reis niet zo vaak met de trein, maar wel steeds vaker. Daarbij valt mij op dat een zorgeloze reis niet vanzelfsprekend is. De terugreis was altijd vertraagd en er worden steeds aansluitingen gemist, door oorzaken buiten eigen schuld ook. Volgens mij was dát vroeger beter.
De situatie is een direct gevolg van wanbeleid, openbaar vervoer is niet belangrijk genoeg gevonden, is absoluut geen private aangelegenheid, en zou een deel van de oplossing moeten zijn, niet het probleem. Met respect voor de conducteurs en zo, die zich gemotiveerd en fris-verantwoordelijk voelen voor de reizigers, enz.
En dat allemaal zonder diepgravend onderzoek, maar wel iets dat je van grote afstand ziet. Verkeerde politieke keuzes.
Voor de schuldige van de schandalige graffiti zou ik op zoek gaan naar een Libiër zonder alibi. Lekker geoefend, Ali?