HENGELO – Het gaat heel ver om het een life changing event te noemen, zeker na een dag, maar zo voelt het wel een beetje. De afgelopen dagen keken we naar de zojuist uitgekomen driedelige samenvatting van januari 1969, een volle maand waarin de Beatles van “gelukkig nieuwjaar” tot het Get back optreden op het dak in Londen kwamen, van nog even helemaal niks tot legendarisch, hoewel ze dat legendarisch in die paar jaren daarvoor al voor elkaar hadden gekregen.
Twee dagen later, aan de overkant van de Noordzee in Oost-Souburg, kreeg ik een gele driewieler voor mijn verjaardag. Met windscherm.
Exclusief te zien op Disney+, stevige troef in de strijd der streamingsdiensten. Netflix, Amazon Prime, HBO, Apple+, Videoland, the winner takes all denkt men.
Drie delen van ongeveer drie uur per stuk, opgenomen in het besef dat het ooit legendarisch zal worden voor de liefhebbers, en dat het daarmee waarde vertegenwoordigt. Maar ook om uit het keurslijf te kruipen, de mannen wilden meer dan platen maken. Zoals bij veel wat ze deden wordt gelet op de kosten en mogelijke baten, vooral dat laatste. Vijftig jaar later weten wij dat het met die baten wel goed zit. Het wezenlijke verschil met de tegenwoordige scene is dat deze jongens ook echt wat konden. Let It Be wordt weliswaar niet beschouwd als het beste werk van deze jongens, maar als je zo vrij uitgebreid ziet hoe er gewerkt wordt, wat een natuurlijke creativiteit, hoe er achteloos klassiekers worden gebouwd. En hoe.. het is bijna te veel om te bevatten, en ook lastig om te beschrijven. Je moet het zien.
Ik ben er nog een beetje beduusd van. Hoe een groep jongens zich bewust zijn van hun talenten en daar het maximale mee willen doen, zelfbewust zonder pretentieus of gemakzuchtig te zijn geworden. Goede liedjes maken, die bijna alle mensen leuk vinden, nog steeds. Als trendsetter ben je dan aangewezen op je talent en kun je -gelukkig- geen gebruik maken van marketingformules waar de trendvolgers het mee moeten te doen.
De grappen en grollen, de ontspanning, de spanning, de ambities. Je moet het zien.
Het respect is er nog veel groter van geworden. Geweldige muzikanten, daar hadden ze geen conservatorium voor nodig, alleen maar nieuwsgierigheid en vlieguren.
Ze zouden alleen wat minder hebben moeten roken.