ALMEN – Op een zeker moment ben je als welgestelde man van net voorbij de middelbare leeftijd aanbeland bij de vogeltjes. Met te dure apparatuur -dat het daar niet aan gaat liggen- op jacht naar die in eerste instantie onzichtbare fluiters die bij nadere beschouwing toch overal te zien zijn.
De koolmezen kennen we nou wel, dus zijn we weer blij met een Vlaamse gaai, een kwikstaart, een zwartkop en een vermoedelijke vink.
In een volgend leven wordt ik bioloog, geen vogelaar.