HENGELO – Daar ben ik weer met de polariserende maatschappij, maar deze keer gaat het over een circulair polarisatiefilter. Als je alles al hebt kom je daar uiteindelijk terecht. Van ND-filters zie ik de lol nog niet helemaal, die gladde zeeën en watervallen, ik geloof ze wel. Een polarisatiefilter is nog wat anders. Schijnt het.
Het verdwijnen van spiegeling in water enzo, dat is wat het doet, en het werkt als een polaroid zonnebril door alleen licht in een bepaalde “richting” door te laten. En omdat weerspiegeld licht haast per definitie een andere richting dan het licht dat er op valt kun je het beeld dus beïnvloeden met het draaien aan zo’n filter. Ik heb er geen ervaring mee, maar we gaan niet lopen sukkelen, dus een Hoya CIR-PL HDx. Het kost je een stop of zo, dus draaien we die er niet standaard op, alleen als het nodig is, bij mooi weer en water, dat wordt experimenteren. Vandaag was er voor het eerst van de week wat blauws te zien, en even een paar minuutje klikken dan maar. Wat doet het eigenlijk?
Bij de fotonabewerking kun je kiezen voor polarisatie, maar het is me snel duidelijk dat het dan misschien wel zo lijkt, maar het is toch anders. Beide foto’s hier zijn van dezelfde lucht, paar seconden verschil, maar het lijken totaal andere luchten. De ene niet beter dan de andere maar ik denk dat de gepolariseerde meer “punch”heeft. Nog een voorbeeldje, en dan gaan we er van het weekend eens serieus mee aan de slag.
Als je in het vervolg denkt: wat zie ik toch, dan is het dus misschien het effect van een polarisatiefilter. En hier had ik hem al eerder willen hebben.
