Een fest(ival) is anders dan een concert, daar moet je je optreden op tijd beginnen en stoppen en is het dus na anderhalf uur onverbiddelijk klaar. Dan moet de artiest aan het werk om de zaal in die tijd om te krijgen. En raad eens? Weer gelukt!
Dat het hard werken is zie je er door het plezier niet aan af, maar als je (op de foto’s) de bloedende en beblaarde lippen van de blazers ziet, besef je dat je niet zomaar zo verschrikkelijk virtuoos bent. Superlatieven schieten mij te kort om de subtiliteit en onvermijdelijkheid van deze band te beschrijven, echt lekker!
