Ik was nog niet eens zo lang in dienst bij het beginnend bedrijfje dat ze tegenwoordig een startup zouden noemen toen er, ten behoeve van de wat ze tegenwoordig marketing noemen maar toen gewoon een folder was, een foto moest worden genomen. Het is omstreeks 1990, een eeuwigheid geleden en ondanks alles was de m/v-verhouding best verrassend.
De zolderkamer was niet heel lang daarvoor verlaten en omdat het huidige thuiswerken nog niet bestond -de enige manier om iets van een computer naar een andere te krijgen was een diskette- werd een kantoorlocatie in hartje Enschede betrokken waar we met elkaar konden programmeren aan de meest geavanceerde programmatuur, gebruik makend van de wiskundige skills van deze wo- en hbo geschoolden, op bureau’s van spaanplaat en gamma-poten die we zelf in elkaar schroefden, zoals dat hoort.
Van links af zien we achtereenvolgens FF (2 letters waren genoeg voor een unieke logincode), zeer thuis in de C-core van onze grafische database waarmee grote hoeveelheden geografische informatie konden worden opgeslagen, geraadpleegd en gemuteerd, onze heilige graal. HGL, mede-oprichter en verantwoordelijk voor veel, onder andere dat ik er kwam te werken en mijn huidige pensioenregeling. Ik, een van de twee medewerkers van deze foto die op dit moment nog steeds bij de nazaat van dit Seki werkt. BW, die zich na een paar jaar programmeren liever stortte op het vertalen van de bijbel in de nog ontbrekende dialecten van centraal Afrika. JGL, die andere, jaargenoot van mij, die nog steeds van belang is voor de producten die worden gemaakt. Mede-oprichter WW, niet vaak iemand meegemaakt die slimmer is en altijd in staat om projecten die op het laatst dreigden niet af te zijn met een of twee nachtjes doorhalen af te maken. JS, ook zeer slim en exact, die in assembler een programma schreeft, of eigenlijk twee, coexec.com en conext.com, waarmee het bedrijf als enige in de bekende wereld in staat was twee programma’s “tegelijk” op 1 computer te laten werken. We hebben het wel over de tijd van MS-DOS 2.11 op een IBM AT-computer hè!
coexec.com /c autocad.exe -s:autoexec /c oracle.exe -init
JS maakte deze foto met zijn Hasselblad (zonder het hier zichtbare raster dat nodig was voor het drukken in de folder). JS overleed aan ziekte. JVL begon op dezelfde dag als ik en was de administratief medewerker die al het werk wat tot dat moment door de directie zelf werd gedaan ging doen. Zij moest 20 jaar later het veld weer ruimen toen er na weer eens een overname een gecentraliseerde administratie was en is toch weer terechtgekomen. GN was de ideale programmeur, nauwkeurig, kritisch, gedreven en vaardig en freelance-t er nu na het opgroeien van de kinderen weer wat bij. HR was dat ook, nog iets meer uitgesproken zelfs. Ze vertrok enige jaren later in verband met relatie richting westen.
Mijn eerste baan. Ik mocht programmeren aan dingen die ik niet begreep maar wel leerde kennen. Het was de tijd waarin je als programmeur zelf nog verzon wat logisch was en de gebruiker die daar mee moest leren omgaan: zo werkt het programma, dit moet je doen. Producten die succesvol waren met die aanpak en producten die door die aanpak nooit aan de verwachting of wens van de opdrachtgevers voldeden. Maar hé: het staat er toch?!
Inmiddels werkt dat anders: we bestuderen de bedrijfsprocessen en werkwijzen en ondersteunen dat; een computer is inmiddels makkelijker te veranderen dan een mens of organisatie.
Het is gek te constateren dat we pakweg 27 jaar later in omvang krap verdubbeld zijn en wel 20x zoveel klanten hebben die iets als 10x zoveel omzet ‘doen’. Is dat eigenlijk succesvol, gestaag of mislukt?
Van al die jaren heeft JVL haar best gedaan foto’s te verzamelen en te bewaren. Ik kwam ze weer eens tegen.