Meer is niet altijd beter en onthou wat je core business is.
Spotify is fantastisch: bijna alles wat je wilde horen schalt binnen luttele seconden legaal uit je speaker of oordoppen; razendsnel met een alleszins behoorlijke geluidskwaliteit. De missie van deze succesvolle Zweedse startup luidt derhalve: nòg meer muziek beschikbaar maken, alles, met behoud van de snelheid.
Dat zou je denken en dat doen ze ook. Maar ook meer, teveel. Met regelmaat krijg ik het verzoek nog een keer op te starten voor nòg een nieuwere versie die nòg meer kan. Inmiddels verschijnen er (in de Premium versie/zonder reclames) Nespresso-playlists, ratelen de CPU-cores overuren om de SpotifyHelper van onduidelijke rekenkracht te voorzien en veronderstellen ze dat ik wel zal genieten van Dr. Hook & The Medicine Show. Ze verliezen hun roots uit het oog.
Hoe dat fout kan gaan zagen we ooit met de Norton Commander. In minder dan 140 kilobytes(!) werd het leven van de DOS-gebruiker oneindig veel aangenamer, het deed alles wat je nodig had en startte binnen een mum.
Tot het in 1990 werd gekocht door Symantec, toen bekend van de PCTools. Het werd in de Suite opgenomen en kwam ongevraagd met uitbreidingen, veranderde toetscombinaties naar muiskliks, maar nog belangrijker: het werd langzamer. Voor wie het ontwikkelen op een PC/AT het beroep is, is opstarten van een programma in 5 seconden vervelend. Christian Ghisler snapte het wel en heeft daarom nog steeds de onvolprezen snelle Total Commander. Van held Peter Norton (of eigenlijk: developer John Socha) heb ik daarna nooit meer gehoord.
Recenter zien we veel succesvolle tools de verkeerde kant op duiken. Twitter komt ongevraagd en vooral ongewenst met reclame-uitingen en volgtips wat de pret hevig drukt. Facebook gaat ook flink over de streep met suggesties en advertenties, wat bij voorbaat al tot een uittocht bij Whatsapp leidt na de aankoop door fb: men ziet de bui al weer hangen.
De oplossing is best eenvoudig: laat het briljante idee niet kapen door het kapitaal, weet wanneer je moet stoppen.
