Wat New York goed doet is het relateren van oorzaak en gevolg, ook in de marketing. Het geld is -in de uitingen maar ook geloofwaardig- hier het middel waarvoor het ooit bedoeld is, en niet het doel. Dat er soms straten afgezet worden ten behoeve van filmopnames is vervelend voor de mensen die er wonen of werken, maar als je daarbij de voordelen ook beseft wordt het een stuk dragelijker. Ik zie levendig voor me dat er in de Nederlandse Gemeente vooral naar de Overlast en het Geld zou worden gekeken (kan er wellicht een begrotingsgat worden gedicht?).
Er wordt blijkbaar behoorlijk geld gevraagd voor de medewerking, maar met dat geld kunnen ze weer goede dingen doen. Het moet ergens vandaan komen, en dan liever van een rijke filmproducent die er mogelijk miljoenen mee gaat binnenbrengen dan van de eigen inwoners, benut je eigen assets (je uitstraling, bekendheid) maximaal.
Hoe beter je deze gemeente-advertentie bekijkt, hoe beter die blijkt te zijn. Ik zag ook een versie met schoonmakers.
So wie so vond ik alles primairder dan in Nederland, alsof het ons te goed gaat en we gaan zeiken over tertiaire zaken, die in wezen nergens meer mee te maken hebben dan met “het systeem” an sich. Sterker: het is mijn stellige overtuiging.
In New York (en dan heb ik het maar niet over het weerzinwekkende Financiële Centrum Van De Wereld in lower Manhattan, maar meer de woonwijken) is geen plaats voor kieskeurigheid. Winkels zijn 24/7 open en bieden dus veel werkgelegenheid, en veel mensen zullen ’s nachts moeten werken.
Overal zie je (oudere) mensen die plastic flessen zoeken, bijvoorbeeld uit openbare vuilnisbakken, omdat die kennelijk ergens (genoeg) geld opleveren. Overal zie je wel mensen die in een supermarkt voor $2.99 per treetje van 24 flesjes Poland Spring (water zonder chloorsmaak) inkopen en dat vervolgens voor $1 per flesje gekoeld op straat weer verkopen. Dat koelen en het JIT-bezorgen is voor de rijkere mensen die extra $0,87 wel waard, en daarom werkt dit ook. Dat je even niet moet betalen als er NYPD voorbij komt illustreert dat deze ondernemingszin niet helemaal volgens het boekje is.
Zoek dus naar iets wat je wel kunt, en doe het! Veel baantjes zien er voor ons troosteloos uit, een manklopende man die eenzaam de hele dag een perron of subway-treinstellen schoon houdt bijvoorbeeld. Maar ze doen het wel, en het perron is beslist schoner -met alle positieve effecten daarbij- dan als die man er niet was. Rijk zal hij niet worden, maar hij heeft wel te eten. Ik kreeg de indruk, aan de veelheid en aard van de vele stores, dat ieder dollar direct het gezin in gaat, en dat daar niet veel kamer van koophandels of belastingdiensten bij betrokken zijn, maar die indruk is waarschijnlijk te romantisch.
New York kent vele gezichten, creativiteit is een pré, en zeurpieten redden het er niet. Heerlijk, dat analyseren-op-het-eerste-gezicht.
