Malheur

Ik zou nog even terugkomen op Daniel. Waarom precies weet ik eigenlijk niet meer, maar vooruit. Daniel is een alleraardigste man die alles perfect onder controle heeft. French Canadian, levend in Frankrijk. Tourschema en geluid, rust en overzicht.

Bijna 25 jaar geleden was hij ook in Hertme, weet hij zich nog. Kan ook nog terugzoeken dat de vorige keer Gronau vanuit Hannover werd aangevlogen. Hij ziet er goed uit.

De enige echte spanning bij de mannen zit in de eerste tonen. De backline op het podium is vooraf netjes ingeregeld, maar wat het geluid in het theater gaat worden blijft een verrassing tot de eerste noten, en die worden nou niet bepaald voorzichtig ingezet. Als dus blijkt dat het behoorlijk is (op de niet-werkende basversterker versterker na, een kleinigheidje), valt de laatste spanning weg en kan worden gewerkt aan de finetuning.

De bas deed het dus eerst nog niet. Ik wist dat er nog on-the-fly gestemd moest worden, omdat Adam het stemapparaat weliswaar had teruggegeven maar niemand even wist waar het gebleven was. Toen het dus even duurde voordat de bassnaren klonken vond ik dat niet gek, maar er bleek daarna ook geen geluid te komen. Er werd gecheckt aan snoeren en knoppen en uiteindelijk kwam het goed. Ik las in de krant dat er een andere basversterker was ingereden. We roepen het in onze softwarebranche ook altijd maar weer: niet geloven dat het niet fout kan gaan, altijd testen.

Bij Etienne ging dus ook nog wat mis. Mooi om te zien is de onzichtbare paniek die zich van iedereen meester maakt, het koortsachtig bedenken van de alternatieven en het herpakken.  Het is 10 minuten voor showtime.

Tenslotte kan de show beginnen! Een ruwe impressie.