Ik heb het voormalige Badhuis aan de Oldenzaalstraat in Hengelo altijd een mooi en intrigerend gebouw gevonden. Ik houd wel van dat strakke, die stoere Berlage-achtige bouw, en vind dat dergelijke monumentwaardige gebouwen behouden moeten blijven.
Even zo lang woedt ook al de discussie precies daarover: het Behoud van het Badhuis. De staat van dit reeds gehalveerde badhuis is ook al zo lang als ik mij herinner deplorabel, en ook alle denkbare alternatieve bestemmingen zijn meermaals de revue gepasseerd. Ik herinner me uit de krant yuppie-particulieren die het wilden kopen&verbouwen en het niet mochten en een hamam die er raad mee wist. Zelfs hebben wij kort overwogen er iets mee te willen, zoals we in 2002 ook een dag hebben gedroomd van het wonen in de voormalige Bethlehemkerk.
Alle goede bedoelingen en pogingen ten spijt heeft ten langen leste het pragmatisch besef toegeslagen en besloot men tot over een andere boeg. Er is sowieso weinig economisch te renoveren over en nieuwbouw van een overbodig badhuis op dezelfde plaats zou wel een heel fraaie ambtelijke kronkel wezen. Jammer, is niet anders, alles geprobeerd, we moeten verder. Dat daarbij door instanties niet alle regels tot op de letter zijn gevolgd betwijfelt bijna niemand, maar doet er niet toe. Het resultaat telt, vooruit met de geit. Op een gegeven moment is elk besluit beter dan geen. Er is al zo weinig daadkracht en visie tegenwoordig
De nieuwe realiteit bestond uit de Sloop Van Het Badhuis en het Renovatie van De Naastgelegen Ariënsschool, anders maar ook mooi en markant.
Bestond inderdaad. Succesvolle beroepen op allerhande bezwaar- en openbaarheidsartikelen maakten de naam van de betreffende “Belgische projectontwikkelaar” openbaar, en het daaropvolgende gedoe zorgde dat deze ogenschijnlijk serieuze Hengelose ondernemers er geen zin meer in hebben en zich alsnog terugtrekken: voorlopig geen eind aan de badhuis-soap, voorlopig geen behoud van de school. En voorlopig geen verdere verbetering in de straat waarin Plan Groothuis na de brand nog geen resultaat heeft geboekt en het braakliggende nieuwe Stadskantoor nog jaren gaat wachten op de middenstanders die zich wel willen vestigen in Nieuwe Wemen.
Maar: de tijden zijn veranderd! Met de de huidige media (vroeger: nieuwe media, sociale media) is een comité Vrienden van het Badhuis zo opgericht, en wordt onder leiding van niemand minder dan Eddy Boevink en Edith van der Brugh geïnvesteerd in een twitteraccount èn een facebookpagina, en kan weer begonnen worden aan een nieuwe ronde met goede plannen.
Eddy noemt zich maatschappelijk ondernemer. Bekeerde-man-uit-de-goot zijnde geloof ik dat maatschappelijk direct, maar wie wel eens op het terras van zijn Ontmoeting heeft gezeten kan niet anders concluderen dan dat het met dat ondernemer helemaal niet goed zit (citation needed). Edith adviseert organisaties en lijkt mij ook niet de durfkapitalist die zo’n project nodig heeft.
Kortom: obligate bezwaren voor de bühne, met sympathieke gedachten vanaf de zijlijn voor het gemeentelijk erfgoed maar met als enig averechts effect het Behoud van Het Slooppand als irrelevant discussiepunt in de gemeente. Daar doen wij niet aan mee!