Ik wilde juist een vernietigend stukje schrijven over de nieuwe Sunken Condos van Donald Fagen toen ik bemerkte dat ik met een vrolijk I’m not the same without you in mijn hoofd verlangde naar het plaatje. Ook bij deze plaat geldt blijkbaar, en eigenlijk net als de andere platen uit de tweede leg van Steely Dan platen maar juist niet bij The Nightfly, dat je ze gewoon eerst 5x moet horen om ze echt binnen te krijgen. Op het eerste gehoor lijken het plaatjes met nummers die allemaal in een zelfde dansbare vierkwart en verschrikkelijk gladjes voorbij komen en die ook rustig 20 of 30 jaar geleden al verschenen hadden kunnen zijn, maar wat later blijken ze zo verschrikkelijk geraffineerd, lekker, harmonisch en anders huppelend dat ze toch ineens nog gaan boeien.
Het helpt om de CD in de speler van de auto te stoppen: zo lang is-ie niet, dus die vijf keer ben je zo voorbij. Komt het toch nog goed.
Overigens: een condo is een “flatgebouw met koopflats”, wist ik niet.