Ik liep van ’t weekend op zolder, zag daar weer mijn oude ‘gear’ en weer kon ik het niet laten. De batterij is intussen wel echt leeg, maar ik kan eigenlijk niet ontdekken wat het daardoor niet meer zou moeten doen.
Het toestel (1972) is zwaar, zeker met de 80-200mm f/4.5 schuifzoom lens erbij. Hoe was het ook al weer.. sluitertijd kiezen (1/125), de gevoeligheid is afhankelijk van de film die je er in stopt (25-1600 ASA) en draaiend aan de diafragma-ring zorg je dat het wijzertje aan de linkerkant door de kijkglaasje gekeken in het midden staat.
Maximaal inzoomen, scherpstellen door aan de andere ring te draaien totdat het rastertje in het midden helder is. Uitsnede bepalen door terug te zoomen, en KLIK!, daar knalt het sluitergordijn naar beneden. Met de duim de foto doordraaien (of als echte pro: niet doordraaien, dan kun je er niet per ongeluk nog een nemen). Misschien nog een foto of twee, en vervolgens de camera in de kast, tot het moment daar is dat je alle 36 (soms 37 of wel 38!) verbruikt hebt. Dan: het knopje aan de onderkant indrukken en de film terugdraaien naar de oorspronkelijke huls. Knopje en trekken en de camera klikt open.
De objectieven passen ook nog op mijn huidige toestel. Ik weet nog hoe sceptisch ik destijds was over de zogenaamde autofocus mogelijkheden, maar inmiddels kunnen we zeggen dat het flink verbeterd is. Toch.
Het toestel is te koop trouwens, inclusief 50mm f/2 en de genoemde telezoom. T.e.a.b.
Update: ik lees dat de batterij dient voor an electronically controlled vertical travel shutter.
