Hij stopt er mee. Na ik-weet-niet-hoeveel-en-ook-geen-zin-om-het-uit-te-zoeken-jaren nimmer verzakend de vaste trainer van ’s zoons elftal weegt het gedoe niet meer op. Dit jaar waren de resultaten niet denderend en eindigden “we” op de 10e positie, maar dat mag wat mij betreft de pret helemaal niet drukken. Nog twee toernooien te gaan, maar nu vast Bedankt.
Helemaal mee eens, ook namens mij: Jeroen, BEDANKT!