Daar was-ie dan eindelijk daadwerkelijk: onze studentenflatreünie. Ik wil het hier verder laten bij “het was ouderwets gezellig” en jullie niet verder vermoeien met dit intermenselijk gebeuren. Wat ik nog wel leuk vind om te melden is dat de auto die we gisteravond wijselijk hadden laten staan vanochtend geheel ingesloten bleek door het inmiddels aangevangen triatlon parcours en de verkeersgeleiders er niet over peinsden een oplossing te bieden. Gelukkig en terecht was de organisatie zelf wel bereidwillig, en zo mochten we strak getimed tussen twee pelotonnetjes het parcours doorkruisen. Je maakt wat mee.
